Ne dünya yeteri kadar güvenli, ne insanlar izanlı ve tekin.
Yaşamak için BİRARADA gerekli olan şey TOPLUMSAL EKİN...

ÖZGÜRLÜK

Ben kanat çırparım
Hüzün mavisinde.
Alıcı kuşlar misali
Özgürlüğe.
Ben dolaşırım kırları,
Sabah dinginliğinde.
Basmadan üzerine çiçeğin,
Kurumadan çiğin.
Ben tırmanırım dağlara,
Çıplak ayakla.
Sekerim kayaların üstünden,
Maral çabukluğuyla.
Benim yüreğimdir mağara,
Oylumları birbirine geçkin,
Dehlizleri muammalı,
Sarkıtları sevdalı.
Ben ırmağım damarlarca,
Delibozuk akan,
Engel tanımadan,
Duraksamadan.
Benim deniz, benim dalga,
Benim fırtına, benim yaşamı zorlayan.
Ben damda mahkûmum,
Düşleri diri,
Umudu zıpkın,
Duyguları sel,
Öfkesi tufan,
Özlemi çağlayan.
Biliyor musunuz?

HAYRİ YÜCEL
18-04-2003