Ne dünya yeteri kadar güvenli, ne insanlar izanlı ve tekin.
Yaşamak için BİRARADA gerekli olan şey TOPLUMSAL EKİN...

SES YOK

Akşam karanlığı çöktü
Karşı dağlara.
Dağlar duman,
Ovada sis,
Bağ bahçe ıssız,
Tabiat sessiz...
Bir tek baykuş sesi var,
Edepsiz,
Bir de ben sensiz...
Savruluyorum alacakaranlıkta.
Uzak denizlere doğru.
Takam su almış pervanesiz,
Rotam belli değil dümensiz,
Bu kıyı senin, o ada benim,
Belirsiz...
Asılıyorum küreklere yetişmek için,
Yakalayamıyorum,
Çaresiz...
Dalgalar sürüklüyor,
Sürüklüyor uzak diyarlara,
Direniyorum ama nafile,
Boyun eğiyorum
İstemsiz...
Bir kuyuda geçirmişim ömrümü,
Hiç güneş görmeden,
Sevgisiz,
Dipsiz...
Ey insanoğlu insanlar !
Bir kez olsun anlamak,
Sevmek, düşünmek, özlemek,
Hasretle beklemek
İster misiniz?..
Kulak kabartıyorum;
Ses yok,
Yaşayan yok,
Duyan yok,
Yitip gitmişler,
Yaşamadıkları için
Hissiz..

HAYRİ YÜCEL
01-01-2013