Kaç olta attım denize,
İğneleri körelmemiş,
Umut dolu yemliğiyle.
Gün doğmamıştı henüz,
Deniz durgun,
Yakamoz kırgın,
Şehir ıssız...
Vurup kaçtılar balıklar bile
Kıs kıs gülerek sessizce.
Uyandı sonra
Boğucu gürültüsüyle şehir.
Umursamaz edasıyla yürüdü,
Kocaman kafile.
Her biri ayrı yöne.
Balıksız ...