Ne dünya yeteri kadar güvenli, ne insanlar izanlı ve tekin.
Yaşamak için BİRARADA gerekli olan şey TOPLUMSAL EKİN...
Ne dünya yeteri kadar güvenli, ne insanlar izanlı ve tekin.
Yaşamak için BİRARADA gerekli olan şey TOPLUMSAL EKİN...
Yine bir yıl daha geride kalırken, her sene olduğu gibi iyi şeyler olmasının dileği ve temennisi ile gelecek yılın bizlere neler getireceğinin beklentisindeyiz. Son günlerini yaşadığımız bu yılın iyi, kötü ve önemli olaylarını gazete ve dergilerde tek tek sıralayıp liste haline getirmek neredeyse geleneksel hale geldi. Bizlerde bu alışkanlığı zaman zaman kendi hayatımızda uygulayıp iyi ve kötü yanlarımızı, kendimizle ilgili öz eleştirimizi bu kadar net ve açık yüreklilikle yapalım.
Aynaya baktığımızda benliğimizi değil, yansımızı görürüz. Kendimizle yüzleşmekten, geçekleri ortaya koyarak, iç hesaplaşmamızı yapabilmekten, elimizden geldiğince kaçınır ve zaten bunun bizi üzeceğini, inciteceğini bildiğimiz için, geriye dönük fazla düşünmeyiz. Düşünsek bile, olayları çarpıtarak, kendimize göre yorumladığımız, bizi haklı çıkaracak sözlerle avunuruz. Halbuki, kendimizle yüzleşebilmek, yaşantımızda daha cesur ve doğru kararlar almamızı sağlar. Geçmişe dönüp baktığımızda, yanlış söz ve davranışlarda bulunduğumuzu, hatalı kararlar aldığımızı görmek ?keşke? leri yaratır. Hayatımızda bu kelimeyi sıkça kullanmak bizi mutsuz kılar. Pişmanlık insanın içini kemiren kötü bir duygudur. Bazen yaşanmaması, ama bir o kadarda yaşanılması gereken olaylar vardır. Bunlar için pişmanlık duymayıp, günümüze göre değil, o süreç içinde değerlendirmeli ve ona göre kendimizi yargılamalıyız. İç dünyamıza baktığımızda göreceklerimizden korkmayalım. Çünkü gerçekleri görmek akılcı olmamıza neden olur.
Bu itiraflar, bu iç hesaplaşmalardır ki bizi olgunlaştıran, daha hoşgörülü olmamızı sağlayan. Bunları yapmadığımız zaman gerçek olmayan, bizim yarattığımız, kolayca kırılabilen, hayali bir dünya yaşarız. Nihayetinde bir olay, kişi yada bir söz bu yalan duvarları yıkar. İşte görmek istemediğimiz yada görmemek için türlü bahaneler bulduğumuz, gerçekler tüm çıplaklığıyla karşımıza çıkar. Bu durumda sonuçları kabullenmekten başka yapacak bir şey yoktur. Böyle bir durum kendi kendimize yaptığımız eleştiriden çok daha fazla acı verir.
Evet, bunun içindir ki, bazen kendi kendimizi gerçek anlamda eleştirmeliyiz. Bunu yapabildiğimiz zaman, iç huzuruna kavuşur, kendimizle barışık bir hayat sürdürebiliriz.
Pişmanlıkların olmadığı, sağlıklı, huzurlu nice seneler dileğiyle sevgiyle kalın, mutlu yıllar?
