Ne dünya yeteri kadar güvenli, ne insanlar izanlı ve tekin.
Yaşamak için BİRARADA gerekli olan şey TOPLUMSAL EKİN...

GÜNEŞ NE ZAMAN KURTULACAK ?

Meneviş yüklüydü çimenler, nemli. Söküyordu şafak, bir umuttu ardından koşturduğu, ayakları çıplak...

Buram buram kokuyordu çiçek sarhoşluğunda toprak... Güneşe yürüyordu, ışıksızlıktan bezgin, karanlıklardan korkarak...

Bugün diyordu, hiç olmazsa bugün, güneş yüzüme doğacak...

Oysa tutsaktı güneş, mecalsiz. Bulutlar duvar olmuştu önünde, yansımıyordu şavk... Dönüp soruyordu, çocuk bilinciyle, yalvarırcasına büyüklerine (!);

“Daha kaç fidan kırılacak ?..
Kaç yaşam kararacak ?..
Zulüm ne zaman duracak ?..
Ne zaman sarılacağız kardeşcesine ?..
Nerede kutsadığımız yaşam ?..
Ya da, ne kaldı kutsanacak ?..”


“susmayın, cevap verin” diyordu,
“Güneş ne zaman kurtulacak ?..”

HAYRİ YÜCEL
01-01-2005